Bezieling als brandstof in bedrijven

Januari, februari zijn voor vele bedrijven de periode van goalsetting. De gewenste resultaten worden besproken, de nieuwe KPI’S worden meegedeeld. Om goed te doen of om hun eigen positie veilig te stellen, zien we veel leidinggevenden sturen op  het behalen van deze doelen. Een benadering die op korte termijn veel kan opleveren maar die op lange termijn tot uitputting of ont-zieling kan leiden.

Het behalen van goede resultaten geeft vaak een goed gevoel. Of ze ons écht bezielen … dat is nog maar de vraag. Soms hebben we de neiging om te denken dat bezieling voortkomt uit resultaten maar eigenlijk is het andersom. Resultaten komen voort uit bezieling. Uit bezielde mensen die elkaar vinden in wat hen drijft. Vanuit het willen bijdragen aan het groter geheel komt een energiestroom vrij die zeer aanstekelijk is en zelfs overspringt naar de klant. Deze voelt, hoort en ziet de passie en de kwaliteit die hieruit voortvloeit en maakt spontaan reclame. Maar ook de medewerkers zelf delen hun ervaringen graag, ze zijn er immers trots op en op die manier inspireert men elkaar.  Men weet waar de ander mee bezig is en synergiën kunnen ontstaan.

Bezieling krijgt dus uitdrukking in wat we doen maar het komt tot ons, op onbewaakte momenten. Tijdens een wandeling in het bos, onder de douche, net voor je inslaapt, tijdens het lopen of koken. Als onze geest maar ontvankelijk is … Wie wil werken vanuit bezieling, dient actief ruimte te maken voor momenten van ‘schijnbaar’ niets doen zodat we de stem van de ziel kunnen horen. Niet evident als we van meeting naar meeting hollen. Om het gevraagde werk toch maar gedaan te krijgen, wordt er ’s avonds of in het weekend flink bijgebeend. Vaak niet wetend waar men die extra vraag van de klant nog tussen geperst krijgt. Tijdens een laatste teamcoaching gaven 5 van de 7 teamleden aan écht moe te zijn maar als Duracell konijnen blijven ze op hun trommeltjes slaan omdat ze nog steeds een hart hebben voor de klant. Hun innerlijke vonk, brandt nog steeds maar de vreugde is weggeëbd.

Vanuit zelfbescherming plooit men op zichzelf terug en focust enkel nog op de eigen targets, want hier wordt men immers op afgerekend. De schade die door bedrijven wordt aangericht, door blind te streven naar maximale winst op korte termijn, wordt zo groot dat ze haar eigen mensen en systeem vernietigt.

Alleen kan men deze vorm van ‘zelf-destructie’ vaak niet zien en zoekt men oplossingen in harder werken, nieuwe procedures uitschrijven, mensen van post wisselen, etc … Pleisters op een bloedende wonde ….

Gelukkig zijn er ook die teams en organisaties, die niet louter sturen op targets maar die werken vanuit bezieling. In deze teams schept men momenten waarop de agenda wordt losgelaten en men zonder vooropgesteld doel met elkaar in dialoog kan gaan. Ideeën en energie om de vicieuze cirkel te doorbreken komen naar boven en worden opgepikt. Men durft te experimenteren en gaande weg bij te sturen. Als blijkt dat resultaten tegen vallen, gaat men eerder kijken of men nog wel voldoende afgestemd is op wat hen bezielt en hoe de kwaliteit nog meer een uitdrukking kan zijn van wat hen drijft.

Toch liggen ‘het verlangen om te scoren, de beste te zijn of angst om te verliezen’ steeds op de loer om het roer over te nemen van de eerdere kapitein : ‘vertrouwen in zichzelf, elkaar en het universum.’

Momenteel staan we op een groot kantelpunt in de geschiedenis met bewustzijn als belangrijke sleutel. Hoe meer iedere mens en medewerker zich bewust is van zijn eigen (ego) mechanismen, vaak gedreven door angst en ambitie en deze leert te herkennen en los te laten, hoe sneller we kunnen terugkeren naar de creatieve stroom waarin een organisatie floreert.

We geloven ten volle dat coaching, opleiding en mentoring  geweldige katalysatoren zijn om op korte termijn de hoognodige sprong in bewustzijn te maken.