Coach in de kijker: Durven springen met Johan Van Eeckhout

Coaching The Shift begeleidt al 8 jaar mensen, teams & organisaties richting een strategische shift met meer reflectie, communicatie & samenwerking. Dat doen we samen met een team van topcoaches! Deze week stellen we jullie voor aan Johan!

Met een achtergrond als opleider in strategisch opleidingsbeleid binnen de energiesector combineert Johan duizenden uren ervaring als coach, team coach & trainer. Als voormalig coach bij topsportteams voelt Johan zich volledig thuis in zowel een operationele als management omgeving.

Vanuit een scherp observatievermogen en de moed om een spiegel voor te houden, heeft Johan reeds vele shifts weten te creëren op alle niveaus. Johan is bij ons gekend als een krachtige storyteller met een talent voor het ontwikkelen van transformatie en trainingsprogramma’s op maat.

Hij legt zich al enkele jaren toe op het coachen van leiders en executive teams rond strategische thema’s en hun impact op de mens in de organisatie. Daar brengt hij verandering teweeg op niveau van identiteit. “Wie willen jullie zijn als team, als leider, en als mens om de gewenste strategische shifts waar te maken?”

Benieuwd naar het verhaal van Johan? Ontdek meer:

1. Hoe ben je in de wereld van coaching terechtgekomen?
2. Waar wil je graag aan bijdragen in de wereld als coach?
3. Wat is jouw missie en motivatie als coach?
4. Welke misconceptie rond coaching wil jij graag uit de wereld helpen?
5. Wat voor valkuilen zie je vaak terugkeren bij coachees?
6. Welke tip geef je graag mee aan beginnende coaches?
7. Wat zou je anders doen moest je vandaag opnieuw kunnen beginnen als coach?
8. Welk coaching boek beveel je aan?
9. Wat vind jij een inspirerende quote?
10. Welke waarden & aspiraties neem je mee in 2024?

Hoe ben je in de wereld van coaching terechtgekomen?

In een notendop: Ik was verantwoordelijk voor het opleidingsbeleid en de persoonlijke ontwikkeling van medewerkers in de energiesector. Daar stelde ik vast dat opleiding weldegelijk bepaalde mogelijkheden bood om mensen te ontwikkelen. Maar toch voelde ik dat er nog iets ontbrak.

Na wat zoeken naar alternatieve ontwikkelingsmethoden kwam ik uiteindelijk bij mentorship terecht. En hoewel ik daar al het één en ander leerde, voelde ik dat er nog iets meer nodig was.

En zo ben ik uiteindelijk terecht gekomen bij coaching. Dat was voor mij een echte openbaring. Coaching is iets dat tailor-made kan zijn – mijn stijl, mijn zijn, mijn postuur: dat wordt het!

Initieel heb ik mij ingeschreven voor een opleiding tot professionele coach. En dat was vooral met het idee: “nu kan ik mensen beter helpen ontwikkelen.” Later bleek dat de coaching opleiding een transformatie bij mezelf heeft teweeg gebracht. De slogan: “Alles begint bij jezelf” was hier echt aan de orde.

Waar wil je graag aan bijdragen in de wereld als coach?

“Un autre regard” – een ander beeld: een ander inzicht, een andere manier om naar de wereld te kijken. Er is echt een nood in de wereld om de shift te maken van een individualistische blik naar een collectieve blik. Het is tijd om te evolueren van deze korte-termijn en urgentie-modus naar een langere termijn.

Door mensen verschillende posities te laten innemen tegenover zichzelf en de situatie waarin zij zich bevinden, vergroten we het bewustzijn en gaan we vooral een meer duurzame beweging inzetten. Waar uiteindelijk ook veel meer partijen bij gebaad zijn!

Maar het wil niet zeggen omdat je bewust bent van iets, dat het daarom ook zo voelt. Er is nog een verschil tussen weten wat je moet doen, en het effectief doen vanuit volledige overtuiging. De vraag is dan: “Eens dit bewustzijn er al is, wat houd je dan toch tegen om de gewenste shift toch neer te zetten?”

En soms kan je als coach wel eens advies geven. Maar dat advies is niet bindend. Het is een manier om naar de dingen te kijken. En hoe de coachee daarop reageert helpt je dan weer om nog diepere inzichten naar boven te halen. Waar zit het echt? Wat is de echte struikelblok?

Het spiegelpaleis

Je kan het een beetje zien als door een spiegelpark lopen. In elke spiegel krijg je een ander beeld te zien. Dat is wat een coach doet. Een coach houdt spiegels voor en vraagt daarop door. Wat zie je in deze spiegel? Wat brengt deze spiegel jou? Welke toegevoegde waarde heeft dit beeld binnen een bepaalde situatie of context?

In het Frans zie je dat bijna letterlijk in ons taalgebruik:

• Savoir faire: Weten wat en hoe je iets moet doen.
• Savoir être: Wie ben ik in deze rol? Wie wil ik daarin zijn?

Als professionele coach werken we veel op deze lagen. Ik durf te zeggen dat we het meeste impact maken op de tweede laag, namelijk “Wie ben ik (nu)? En wie wil ik meer en meer zijn in de situatie of context die nu voor mij ligt?”. Kennis kan je namelijk overal vinden. Maar hoe kan je echt zijn wie je wil zijn?

Wat is jouw missie & motivatie als coach?

Het is voor mij een persoonlijke zoektocht geweest om te ontdekken wat mij drijft. Ik merk vooral een heel grote drive om mensen in beweging te zetten. En dat geldt zowel op mijn werk als daarbuiten.

Zo ben ik ooit begonnen met skydiving vanuit mijn “ego” en met de wil om mij te bewijzen. Maar dat was voor mij een levensveranderende ervaring. Het ging veel diepgaander dan puur de sensatie van het springen. En dan ben ik dat ook blijven doen. Zo heb ik zes, zeven jaren geploeterd. Tot ik op een gegeven moment een klik heb gemaakt.

Sindsdien ben ik echt beginnen investeren in skydiving als sport. Dat betekende vaak dat ik daar van vrijdagavond tot zondagavond bezig was om de sport te leren, of het nu goed weer of slecht weer was. Samen met enkele mensen die ik daar ontmoette startten we uiteindelijk onze eigen skydiving school op. Daar ontdekte ik mijn passie om mensen te helpen springen.

Durven springen...

Eerst letterlijk, maar later blijkt nog veel verder. Er zijn veel overeenkomsten tussen coaching en wat we daar deden. Zo zal je bij de eerste paar sprongen vrij directief zijn, en zeggen welke stappen je wanneer moet doen. Maar naargelang de leerling meer ervaring opdoet is het de bedoeling om de autonomie langzamerhand volledig door te geven.

Al snel werd ik de instructeur waar mensen naartoe kwamen voor mentale obstakels. Dan deed ik eigenlijk onbewust al aan een vorm van coaching. Ik ging met die mensen op de sofa zitten en stelde hen enkele vragen. Waar zit je mee? Wat houdt je tegen? Het ging meer over de dialoog aangaan. De relatie aangaan in plaats van te hervallen in het technische.

Zo ben ik uiteindelijk mensen gaan begeleiden die reeds ervaring hadden. Zowel individueel als skydiving groepen. Dat was voor mij het ideale coaching labo om te experimenteren met wat werkte en wat niet. Ik ben niet iemand die zomaar gelooft in theorie. Ik wil het zelf ervaren en toepassen. Het was voor mij een leertuin om mijn eigen coaching stijl te ontwikkelen en coaching mee eigen te maken.

Uiteindelijk kreeg ik de kans om te werken met meerdere wereldkampioenen in skydiving. Zo heb ik op een gegeven moment ook het Franse record mee georganiseerd. Daar zag ik eigenlijk dat mijn rol als coach en die van de beste technische skydivers wereldwijd heel complementair waren. Dat zorgde voor een heel goede dynamiek.

Welke misconceptie rond coaching wil jij graag uit de wereld helpen?

Coaching is geen quick fix.

Er bestaat vaak nog de opvatting van coaching dat wij een plan van aanpak gaan bezorgen over hoe je succes moet bereiken. Maar voor mij is dat niet waar coachen echt om draait. Coaching gaat veel verder en is bezig met “Hoe kan ik duurzaam neerzetten wat ik wil bereiken?”

Wat voor valkuilen zie je vaak terugkeren bij coachees?

Rond het label coach zit nog altijd de connotatie van “ik ben niet goed bezig” of “ik heb een probleem”. Maar dat is helemaal niet het geval. Integendeel. Coaching gaat over persoonlijke ontwikkeling en niet over probleemoplossing.

De grootste valkuil bij veel coachees is dat ze op zoek gaan naar die quick fix, of lapmiddel om hun probleem (en onderliggende gevoelens) mee dicht te dekken. Dat is echter niet altijd de juiste aanpak. Bij coaching gaan we dieper duiken en exploreren wat hierachter schuilt. En wat is mogelijks de grotere leervraag als mens of als leider? Luister naar je lichaam. Waar komt dit gevoel vandaan? Stel jezelf de vraag: Waarvan is dit een symptoom?

Welke tip geef jij graag mee aan beginnende coaches?

Je ziet steeds meer coaches verschijnen. Velen vertrekken vanuit de intentie om mensen te helpen. En op zich is dat een zeer mooie intentie maar het is niet altijd voldoende. Het is fijn om coach te zijn maar er is meer voor nodig dan enkel coachen.

Zo heb je naast de pet van coach ook allerlei andere petten op. Van sales en marketing tot organisatie, financiën, boekhouding,… Het is vaak moeilijk om de vertrouwensrelatie tussen jezelf, jouw klant, en de coachee(s) te balanceren. Jezelf verkopen als coach is daar ook een belangrijk onderdeel van. En er is een groot verschil tussen de commerciële pet, en deze van onpartijdige coach die in dialoog gaat met de coachee en zijn N+1 rond de gewenste shift.

En hetzelfde geldt voor interne coaches. Vaak ben je naast coach nog steeds manager. Dus hoe kan je die rollen goed gaan balanceren? Hoe blijf je geloofswaardig in het bieden van psychologische veiligheid voor de coachee, als je werkt in opdracht van de directie?

Voor mij zijn er alvast twee zaken hier heel belangrijk in. Namelijk:

1. Ethiek: Hoe kan jij je ethisch gedragen als coach, zonder rolvermenging te hebben
2. Confidentialiteit: Hoe behoud je een veilige omgeving, ongeacht de opdrachtgever

Een vertrouwensrelatie opbouwen met een klant is niet hetzelfde als een vertrouwensrelatie opbouwen met een coachee.

Wat zou je anders doen moest je opnieuw kunnen beginnen als coach?

Ik kijk met tevredenheid terug op de weg die ik reeds heb afgelegd als coach. Eén iets dat ik misschien anders zou doen is het inschatten van alles wat er bij coaching komt kijken. Ik zou mezelf wellicht nog meer ontwikkelen in ruimtes buiten puur coaching.

Welk coaching boek beveel je aan?

“Transformational presence van Alan Seale”

Er zit enorm veel transformatiekracht in “volle aanwezigheid”. Het laat je toe om echt te verbinden. Zowel met jezelf, als met anderen, als met jouw omgeving.

Het boek van Alan Seale biedt een praktische handleiding richting meer bewustwording, connectie, intentie en transformationele actie. Het laat coaches en leiders om te communiceren op een heldere en authentieke manier.

Wat vind jij een inspirerende quote?

“De situatie zoals je ze nu beschrijft, in hoeverre is dit een spiegel naar jou?”

Dat vind ik een heel interessante quote, omdat je zo echt een stukje in jezelf keert. Als de situatie, zoals je ze nu beschrijft, een spiegel is, wat zie je daar dan in? Het daagt ons wereldbeeld en perceptie uit. Zo krijg je soms rustgevende, of juist confronterende inzichten.

Welke waarden & aspiraties neem je mee in 2024?

De waarde die voor mij zal blijven is integriteit. Dat is een sokkel waar ik nooit vanaf zal stappen. En verder nog integriteit met tijd. We zitten in een tijd waar alles zeer snel gaat. En ik vind het enorm belangrijk om tijd te nemen. En om dat bewust te doen. Anders heb ik schrik dat we onszelf gaan voorbij lopen.

We krijgen bijvoorbeeld veel de vraag om zo snel mogelijk een coaching traject op te starten. Maar wat maakt dat het zo snel mogelijk moet? En waarom morgen, en niet gisteren? Zien we daar niet de “quick fix” komen?

Daarnaast geloof ik persoonlijk steeds meer in de meerwaarde van strategisch coachen van leiders & executive teams om zo een de kloof tussen strategie (rationeel) en operaties (relationeel en structureel) stap voor stap te dichten. Zo verliezen we minder energie in het forceren van situaties.